Dringende reden: het neerleggen van een strafklacht kan nefaste effecten hebben

Feiten

Een verkoper probeert een product uit de winkel te stelen. Wanneer hij op heterdaad wordt betrapt, gaat de werkgever over tot ontslag wegens dringende reden. Tegelijkertijd dient de werkgever een klacht in bij de onderzoeksrechter voor diefstal of poging tot diefstal.

De Rechtbank van eerste aanleg spreekt de werknemer vrij in het kader van de strafklacht, aangezien er twijfel bestaat over zijn bedrieglijk opzet.

Beslissing van het Arbeidshof

Het Arbeidshof brengt het principe van kracht van gewijsde in strafzaken in herinnering en past het toe in deze zaak. Volgens dit principe is de beslissing genomen in een strafrechtelijk vonnis, definitief en bindend tussen de betrokken partijen. Bijgevolg kan de strafrechtelijke beslissing niet ter discussie worden gesteld in latere burgerlijke procedures.

Het staat dus definitief vast dat de werknemer zich niet schuldig heeft gemaakt aan diefstal of poging tot diefstal.

Bijgevolg is er geen sprake van een tekortkoming die een dringende reden rechtvaardigt.

Te onthouden ?

Als een werknemer wordt ontslagen wegens een dringende reden, dan rijst de vraag of er tegelijkertijd een strafrechtelijke klacht moet worden neergelegd. Als de werknemer strafrechtelijk wordt vrijgesproken, dan kan dit feit niet meer aangewend worden als dringende reden in het kader van de arbeidsrechtelijke procedure.

Bron: Arh. Luik, afdeling Luik 29 januari 2024, A.R. nr. 16/7065/A, onuitgeg.